Wybierając się w podróż, mam zawsze nadzieję, że znów zobaczę jakieś cuda. Któż by pomyślał, że Sardynia potrafi aż tak zaskoczyć!
Samolot powoli schodził przez gęste chmury nad Olbią. Po naszej lewej stronie było Morze Śródziemne, gigantyczny obrus jasnego błękitu. W oddali wznosiły się ostre kontury Supramonte. Jakże pięknie i dziko prezentowała się wyspa z lotu ptaka.
Sardynia ma dwa różne oblicza. Z jednej strony niekończące się lazurowe morze i piękne plaże. Pas nadmorski o długości ponad 1800 kilometrów charakteryzuje się białymi piaszczystymi plażami, odosobnionymi zatokami i stromymi klifami. Ta część Sardynii jest popularna wśród bogatych turystów, szukających odpoczynku i słońca, którzy za nocleg są w satnie wydać krocie.
Z drugiej, autentyczne „wnętrze”, gdzie w górach żyją pasterze, bacznie czuwając nad swym stadem. Tu za nocleg w gospodarstwie agroturystycznym, zapłacimy naprawdę niewiele.

Wybrzeże to wysokie wapienne klify i plaże. W głębi lądu, przeważają ogromne granitowe szczyty, porośnięte zielenią. Większość z nich to rezerwaty przyrody, które nie są jeszcze w całości odkryte. Miejsca te są naprawdę wyjątkowe.
Podążając jedną z przybrzeżnych dróg w głąb lądu, dotrzesz do surowego wnętrza wyspy, gdzie krajobraz, charakteryzuje się górskim terenem z malowniczymi wioskami pełnymi tajemnic i bogatych w tradycje. Tu czas wciąż stoi w miejscu. Kobiety noszą tradycyjne stroje, a osły wykorzystywane są do transportu towarów. Tu doświadczysz prawdziwych smaków pizzy, pieczonej na drewnie i spróbujesz tradycyjnego mięsa.
Na wybrzeżu jesz ryby, w głębi wyspy, mięso.
Sardynia różni się od kontynentalnych Włoch. Ludzie są bardziej przyjaźni i zawsze uśmiechnięci. Nie ma tu chaosu na ulicach. W sercu wyspy panuje spokój i cisza.

Sardynia to ukryty klejnot Europy. Jest czarująco piękna, wyrafinowana i jednocześnie dziewicza. Rajskie plaże, autentyczna kultura, smakowita kuchnia i zaskakująco piękna przyroda. Czego chcieć więcej?